Shpresë – Gezim Deda
SHPRESË
Qielli vrejtur mbushë me rë
Djelli më nuk po ndriçon
Kërkon lëmoshë toka e shkretë
Ty o diell po të përgjërohem
Bjekshket më nuk po lulëzojnë
Bari njome spo din me dale
Ditë e natë gryk derdhat qajnë
Mbi korriz me s’mund i mbajë
Kjo pranverë spo din me ardhë
E ky diell spo din me dalë
Më lumejt e qajë kët halle
Edhe deti po gjemon
Lumejt derdhën me shpejtësi
Era fortë dallgë shkakton
Detin shumë po e tranzon
Nuk po gjen njeher qetësi
Nga lumejt shumë rendon
Edhe deti ka rën n’hall
këtë pesh më zor e mbaje
Rrugë te gjate do përshkoi
Botës rreth do i vi verdall
Të shkarkohem në oqean
Oqeani i vjen ne ndihmë
Më kë mua mos ke frik
Në ket dimer të vështirë
Të mbajë unë mbi korriz
Të bashkuar do ja dalim
Shpejti do çeli kjo pranverë
Qielli më nuk do lotoje
Dielli ne do na buzëqeshë
Mbi tok shpejt do rrezatoje
G Deda;