Syri dritë e fjala fllad – Hyqmet B. Hasko
SYRI DRITE E FJALA FLLAD
Syri dritë e fjala fllad,
të ndjek pas në luadhe,
për tek ti unë vij me vrap,
ti me ikën, moj sorkadhe.
Po si nuk i le ato dhele,
më ndez zemrën nëpër ëndrra,
një kurorë me lule dele,
për mbi buzë me ndizet kënga.
Nëpër gjurmë prapa të erdha,
kur më ngjitesh përmbi shkëmb,
energjitë per ty i derdha,
me qesh syri, zemra më dhëmb.
Nëpër yjet që s’numërohen,
ti i shkel dhe ata s’të djegin,
të vijnë prapa dhe tërbohen,
për t’i shuar unë të sjell detin.
Pse më lodh moj, dritë praruar,
unë s’të ndahem duke rendur,
në qell dhe në tokë të luluar,
kënga në buzë më rri ndezur.
Po si nuk i le ato dhele,
edhe e rritur, me naze plot,
nëpër vite, zjarr me ndeze,
zemrën time s’e shuaj dot.
Plagët që më hap, moj sorkadhe,
më shkaktojnë dhimbje të madhe,
gazi yt lëndon plagët e mia,
ilaçi im është veç dashuria…
H..@..B..H.