Malli për Bardhin e rritës sime – Hasan Qyqalla
MALLI PËR BARDHIN E RRITËS SIME
i rashë lagjes së fëmijërisë cep më cep
e shkunda mallin për fshatin e rritës
stacioni i trenit si rrënojë i lënë shkret
e kroi kishte shterrua atje nën mrize
as fëmijë në shkollë nuk ka si atëherë
as bagëti, as kopshte, as vneshtë
në bibliotekë myken librat dimer e verë
e të lashtat nuk vilen më as në vjeshtë.
nuk ka as takime kulturore as poezi
as simpati e as dashuriçka në sokak
nuk as lojëra odash as dasma, as shpoti
as gazetat nuk lexohen më në oxhak.
seç më bëhet i zbehur fshati i rritës
e varfër më bëhet dhe lagjja e rinisë
i gjetur mes dëshprimit. Buzë greminës
e kujt t’i qaj mallin, veç vargut të poezisë.
Prof.Hasan Qyqalla