Labia humaniste, srresht te fukaraja – Rustem Mati
Labia humaniste,
Srresht te fukaraja.
@@@@@@@@@@@
Kur mu tunden themelet,
Nje za ,prej robit me erdh.
Ne mendie ,ajo me ngelet,
Per ndihmat ,qe ajo derdhe.
Jam poetja labe,therras larg
Qe kur kaperceva oqeanet.
Dhimjet mu kan ba plage,
Me thane ,tju ndihmoja per hallet.
Me keq se une,ka plot te tjere.
Paraja ju bafte si lume,
Thesare ju paci mbjelle,
Ju shtofshin ,shume e me shume.
Muajt kaluan ,tjeter damlla ra.
Jam Monda Hamitaj nga amerika,
Prap dua per me ju pa,
Mos valle ju ka pikuar cika?
Si motra per vellajn ,me coj fjale,
Tju sjelle per te ngrene,nese skeni?
As pandemia ,humanizmin sta paska ndal,
Akoma jemi brenda,skemi ku vemi.
Magjeja nuk mu eshte thare,
Moj mikja ime ,e nderuar fisnike.
Vargun tuaj ,jua kam pare,
Ju strembeni ,kurre prej frike.
Spo me len shteg ,per bamiresi,
Nje liber poetik,do botoj ,per ty.
Me lere ,motra ime ,te tretem ne vetemi
Spo kemi ,shprese se dalim nga kjo pandemi.
Prap me te qeshur ,dicka me tha:
Duket se ti mba lleret perveshur.
Spo pranonke dhoro asgja.
Ajo nuk e di ,buken e mbaj rreshkur.(ha ha)
Mua me solli fjalen,
Sa nji furre me ngrohtesi.
Jeta me solli mua valen,
Por shpirti rron gjithnji.
Zoti e bekoft,poeten humane,
Kur kujton fukaran,matan oqeaneve.
Lum per qumshtin e pire prej nane,
Ma rriti me fryme ,poezine sonte.
Askush su kujtua ,se jemi dy pleq,
Njeri I paralizuar,tjetri hallet heq.
Por paska toka edhe njerez te mire,
Bolle neperkembe ,djaj me brire.
Shpirti I saj human fluturon
Mbi shqipe ,krenare dhuruese.
Me dhimje te fukaras jeton,
Je valerjan ,per ta sheruese
Rend moj bije e zotit,
Shembull keni nji Tereze.
Le te percjellim ditet e motit,
Ti je prane ,dallendyshe ne cdo foleze
Rustem Mati
Shijak Durres Albani
02/05/2020