Uji i burimit – Gezim Deda
UJI I BURIMIT
E di qe nuk ndodhëm
tani pranë teje
Jo qe nuk dua unë
po jemi shumë large
Po kështu e solli jeta
te jemi te ndarë
Lemza e shkretë
çdo ditë per ty me merre
Te lutëm dëgjoje fjalët e mija
që nga zemra dalin
Këtu ku jam
shpirtin e permmallin
Gjithnjë pranë teje jam
e ty të kujtojë
Do vijë dita që enderrat
sëbashku ti realizojmë
E çdo lotë i joti që dërdhet
mua me shqetëson
Unë dhe pse nuk jam mirë
për ty gjithnjë mëndoj
Lotet ne sy
më mos te shikoj
Do vi shpejtë tek ti
e te perqafoj
Fetyren tënde
me duar ta ledhatoj
Si akull te rreshqis
mbi trupin tënde ngadalë
Të ndalem mbi muret e çelçeta
butesisht ti shtrëngoj
Dhe me buzet e mija
Lehtë ti ferkoj
E të zbresë avash
tek burimi ku vargon përroi
Ujë të pi
qe vitë me mungon
Te fikem mbi ty
ta shuajë kët zjarre
Të shkrihem si akull
te derdhëm ne oqenan
Sëbashku të dy
ta shuajmë kët mall”
G Deda;