Zgjohu Gjergji ynë – Mustafë Krasniqi
Shkruan: Mustafë Krasniqi
ZGJOHU GJERGJI YNË
I shihni këta shkëmbinj
Të ndarë e të thepisur
Në mes shekujve të ikur
Me plagë dhimbje kafshimi
Nga gjarpri jo i shenjtërimit.
Në mes këtyre brigjeve
Kam puthur me afsh
Ngritur gjakun peshë
Jam therur, gjakosur
Buzët më janë tharë
Për qumësht zane…..
Sa herë kam thirrur nënën
Dhimbjet kur më kapnin
Motra e strukur në një qosh
Nga thimthi i gjarprit të prishur
Ma digjte shpirtin e lodhur.
O të isha Gjergj Elez Alia
Thosha edhe në këtë kohë!
Motër, Iliridë moj çupërroshe
E moj Çamja më e madhja
Dhimbjet sikur nuk ju pushuan kurrë
Thërrisni nënën, motrën Dardane
Me zë fshehur, dhimbje, lot gurrë!
Edhe sot në kullën prej guri e druri
Gjysmëhëna vije re e zezë
Po rikthehet fantazma
Zgjohu Gjergji ynë
Me shqipen dy krenare.