Pastaj s’ do mundesh… – Vangjel Nasi
Pastaj s’ do mundesh…
Sikur uji te fliste ,
Goje sikur te kishte ,
Fjale , pa fund do u thoshte .
Si fillim zemren e laj ,
Se bukur pastrohesh ,
E i paster di bukur ,te flasesh ,
Se pari laj gojen,
E kur e ke lare gojen ,
Fjala flet , me bukurin e shpirtit …
Doren mos u mbur , ne zjarr ta vesh ,
Se ne vend te lehtesohesh,
Nga mburja per fjalen e dhene ,
Ne zjarr, kur fjalen s’ mban ,
pervelohesh. ..
Pastaj s’ do mundesh ,
Me vone te ankohesh .
As kohen , s’ do te kesh,
Gjerat sa vine, bejne te mendohesh ,
Nderlikohen , s’ kane kohe te thjeshtezohen.
Mes veshtiresish kalon,
Pafundesisht ecen ,ecen ,
Ecjen mos e ndale ,
Gjithmone qendroi prane te vertetes…
Vazhdo ecjen , prek qetesine ,
Afer do kesh dhe lumturine,
Sa jeton dhe je gjalle,
Qete e qete merri keto fjale ,
Se i vdekur , i palare,
Nga kjo bote s’ do jesh ndare.
Me zemren pa lare ,mos u largo,
Se nga mbrapa do te flasin ,
Do thone, u nda nga jeta jone ,
Nje ,qe s’ diti te lante zemren ,
Mes nesh ,me s’jeton…
Vangjel Nasi
Drenove 2020