Loti i tokës amë pikon… – Mona Agrigoroaiei
Loti i tokës amë pikon…
(Elegji për Atdheun i pushtuar)
Loti i tokës amë pikon.
Se shqipja në zgjedhje rënkon!
Është zgjedhja e sllavit barbar
që rëndon mbi truallin amtar.
Tokë preshevare, pse loton?
“Se pushtimin e serbit po vazhdon…
Unë kam mbetur e braktisur.
Shumë rëndë kam katandisur!
Bijtë nga Lugina po m’i largojnë,
Politikanët kërm më tradhtojnë!”
Ulqin përrallor, pse po qan?
“Se nga Nëna,
me tel me gjemba,
malazezi po më ndan.
Me ndan me vdekje e gjak
Por, një ditë do ta marr hak!”
E pashë të vetmuar Nënë Çamërinë…
Varret e fëmijeve nuk po i dinte;
Dhe lotet në faqe po i binte.
Po ti, Çamëri, pse gjëmon?
“Gjaku i shqipëve po më rëndon
Greqia shoveniste i masakroi
Në trojet amtarë nuk i lëjoi.”
Iliridë, pse mbulohesh
me vaj të zi. Po deshperohesh?
“Unë po qaj se me sllavin bashkëpunon
tradhtinë e politikës. Më dëshpëron!!
Në kurth, djemtë trima po m’i vë
Në liri, popullin nuk po don ta lë.
Kështu, në shekuj Nënë Shqipëria
u dogj me plane nga Serbia e Greqia;
e nga bishat e tjerë u vra dhe pre!
Atdheun në tym e zjarr bisha po e zë…
Por ju, o shqipë, mos më lotoni.
Por, për vatan vetëm luftoni!
Se dragonjtë do t’i asgjësojmë;
Dhe shtazët nga atdheu do t’i dëbojmë!
Autore: Mona Agrigoroaiei Rumani