Brenga e poetit – Xhemile Aliu
BRENGA E POETIT
Në rrugë a në gjumë
Në punë a në aheng
Në gëzim dhe ngushllim
Poet je nji i mishëruar
Me jetën dhe gjithë imazhin e saj
Aty ku varfërija shkërmoq shpirtinë
Aty ku duarzgjaturit buzëtharë
Kërkojnë mëshirë
Aty ku dhembjët e nënave
Rrëzojnë bjeshkët
Për fëmijët dëshmor
Pèr fëmiun që lengonè
Në shtratin e smudjës
Për jetimët që lufta lumturin ua rrembeu
Më shpresa të venitura për jetë
Aty ku padrejtësisht mohohët jeta
Ku mizorisht krimi benë punën e vet
Mbi njerin ,mbi vegjëlin e ardhmja e kësaj bote
Mbi ekonomin e rrenuar familjare
Po nga hajdut e të korruptuar
Njerëz pa ndjenjën njerëzore
Poet vargu juaj atdhetar proteston
Për dhembjët shekullore
Që dot s‘kan të ndalë
Ti shkruan levron vargun
Thellë nën tokë e mbi tokë
Për këtë tokë të ujitur me gjak
Për maskarënjët që të ndalur nuk kan
Mbi kurrizin e kombit po mbjellin vetëm dhembje
Në vend të ndèrtimit po shkaktojnë vetëm shembje
Eh ky shekulli i ri sa shumë shpresat na idhuroj
Menduam se vërtet do të jetë shkekull i yni
Por keq na zhgënjyen na zhytën prap në llym
Po këta maskarenjë pa kokë për kombin
Këta hajdut që po ia vjedhin ardhmerin
Vall na duhët edhe nji shekull për mëmkembje
Apo gjithmonë do të perjetojmë vetëm shembje
Deri kurrrrr?
19-05-2019
Gjermani