Ndarje e lotit! – Rustem Mati
Ndarje e lotit!
@@@@@@@
Kur dy shpirterat ,I ndan bashkimi,
E buka me gjunje,meret e thyhet.
Avulli nuk tregon ,shenje ndryshimi,
I njejt me dhimjen thelle perlyhet.
Atehere ,kur nis te largohet njeri,
Fillon ftohet menjihere dashuria.
Lot i njome, zbritur ne lartesi,
Thone ta sjelle ,dhe perendia.
Kur bashkohen ,njeri me tjetrin,
Te dy qeshin ,ose qajne njisoje.
Disa here ne ,pyesim te vjetrin
Po ku shkoj ,dashuria qe perveloje?
Si mund ta ndajm ,lotin kur bije?
Pernjehere ,pershkon faqet e tua.
Ne enderr ,ju pash kur po flije,
Loti I dhimjes ,ju shkonte krua.
Ate gezimit,ti e ktheve ne idhni.
Nate e dite ,thonim lum si ne,
U puthem pafunde, si hije gjithnji,
Paskemi lundruar ,me goditje ne re.
Pyete njihere ,e ve doren zemre,
Mos te na leje ,ne duke qare.
Dhe ne enderr ,te flas ne emer,
Ndjenjat akoma, nuk na jan thare.
Tu pergjerova, ty si nje engjell,
Nate e dite ,po rri ne mendime.
A mund te shikoje ,une vrengjull,
Duke lepi,lotin e fytyres time.
Thyje dhe ti ,akullin e ftohjes,
Shkrije ne furrnalten tende.
Sille buzqeshjen e ngrohjes,
Jemi te dy ,bije prej nane.
Rustem Mati
Durres Albani
27/05/2020