Sa herë ishe zjarr – Fadil Abazi
SA HERE ISHE ZJARR
Nata sonte po rrin lakuriq
edhe unë në lakuriqsine e saj
I vetëm në kullë
me oxhakun e dhezur
flaka përplitet me ngjyrën e saj
e trupin dredhë dredhë
duke e shtyrë përpjetë n’oxhak
sa herë e kemi parë lakuriqsinë
e dashurisë sonë
Sa ishte flakë sa ishte tym
sa herë zjarr që ka djeg
Shpirtin tim
NJË URË
Çdo ditë të ndjeka ty
Siq me ndjek makthi mu
Çdo ditë ndjeka andrrën për ty
Edhe pse zhgandërr ishim taku
Pritja më është ngul në palcë
Unë nguli sytë majës së shkëmbit
Duke e duru e shu dhimbjen
Në pritje thashë të ndërtoj
Një urë me vargje letargjike
Se ne jemi në dy brigje të kundërta
Na duhet një urë
Të na bashkoj tok
Fadil ABAZI