Eiegji shpirti – Lumturije Sulejman Drenica
Eiegji shpirti
Qani ju o male ,dhe ju o shkëmbinjë,
Edhe ju o gërxhe e fusha plotë gjelbërim,
Qani ju o ara që pa bujk të shkreta mbetët,
Si dhe ju o kulla të lashta që pa jetë ngelët.
Turma-turma njërzit po ikin për çdo ditë,
Kanë marr një rrugë të gjatë, pa shpresë e pa kthim,
Zemra po më dhëmb nga vendi po do me dal,
Mbushem me trishtim e shpirti po më qanë.
Janë nis për një jetë,për një jetë më t’mirë,
Kanë marrë rrugë të pafund,rrugë plotë trishtim,
E mbrapa gjithça lanë,familje e vatan,
Shtëpit po shëmben e djepat u thanë.
Rënkon tokë e lashtë,rrënkojnë varret e t’parëve,
S’mbeti kun më jetë ,vetëm gurët e thatë,
S’dëgjoj më aty zëra as bilbili më s’këndon,
Vënd i pafat jamë sa dhe bijtë e mi po më harojnë!
“Lumturije.S. Dtenica”