Mengjes Shtatori – Albert Hitollari
” MENGJES SHTATORI ”
* * *
Kisha kohe qe ate burre
Se shihja ne qytet ,
Ai , ish nje i aferm
I nje mikut tim ,
Kish ikur e larguar
Me shume se 20, vjet ,
Rastesisht ne u takuam
Aty ne kolaudim !
* *
Ja solla kusheririt !
Me tha ate mengjes ,
Keshtu nisi biseden
Tek prisnim ne radhe ,
Pas pak me tregoj
Me dore nje Mercedes ,
Qe te binte ne sy
Ne rreshtin e pare !
* *
Po ju çmakine keni ?!
Me pyeti pas pak ,
Nga jeni , ku punoni
Si su kam njoh me pare ?!
Pa pune ! – Ju pergjigja
Dhe i tregova nje Fiat ,
Tregetoj çte mundem
Me te , ne çdo pazar !
* *
S’ke faj ! – Psheretiu
Çte presesh nga ky vend ?
Ben mire naten te ikesh
Askush mos te te shohi ,
Po ku i mbushet mendja
Me tha k’tij shokut tend ,
Ky , vetem na ka mbetur
Nga fisi e nga soji !
* *
Ndoshta ka te drejte
I thash , se ne mergim ,
Si endacak gjith jeten
Nuk bridhet ane e kend !
Atje ne dhe te huaj
Nuk shtyhet miku im ,
S’ke nder e dinjitet
Si k’tu ne truallin tend !
* *
E ke gabim me tha
Per mua , ai eshte vatani ,
Atje i kam te gjitha
Pune , para , shtepi !
Pas pak me tregoj
Nje karte Amerikani ,
Gjith mburrje ngriti zerin
Nga une dhe ai !
* *
Te gjithe mund te shkojme
Te zgjedhim ku do vemi ,
Disa per pak kohe
E ca te tjere per fare !
Por , nuk mund te mohojme
I thash se cilet jemi ,
Kush ishim , nga vijme
E ke kemi te pare !
* *
Me pas ne u ndame
I thash tungjatjeta ,
Se di nese do piqemi
Nje dite ,po qem gjalle !
Por dhe diçka tjeter
Sapo e pershendeta ,
Nuk duhet te harrojme
Se jemi Shqiptar !
Albert Hitollari — me Albert Hitollari.