Erdha – Xhemile Aliu
ERDHA
U nisa rrugës së gjatë
Se di as fundin ku e kishte
Rrugë e panjohur me dhembje
Dhembje shumë shumë të mdha
Se di se cila dhembje mund të jetë ma e madhe
Ndoshta as ajo e lindjes qe të këput shpirtinë
Megjithë ate e deshirushme ,më gëzim e pritur
Aty ku fillonë gëzimi për jetën
Aty ku mbaronë qetësija për njeriunn
Në rrugé e labirinte te panjohura
Në staza e ekstaza ,kthesa të pa fundme
Rrugëtime të gjata me shumë te papritura
Me lodhje mundime e sakrifica ,jo te llogaritura
Rrugë e pa rrugë,vend e pa vend ,qe rendojnë ne shpirtinëtend
Fjalë e bukur jetë, ndoshta edhe fjalë që dhemb
Në dritën e jetës apo në diellin që të ngrohë
Me zemrën që kurr nuk pushonë
Me të rrahurat e saj herë herë në ekstrem
Diagrami i rrugëtimit jetësorë
Gjason bukur me ate të zemrës
Sa rrugë ka për të berë
Sa shumë ka për të rrahë
Herë herë në qetësi e herë në ekstrem
Rrugë e gjatë gjerë në amshim
Erdha gjithësesi do te vij
Rrugë e panjohurë
Fundinë as vete s’ia di
Bronigweiller
Duke punuar
14-06-2017
Gjermani