Babait tim – Sahit Shala
BABAIT TIM
Sa herë të kujtoj, mbushem krenari
Më vijnë mrrolat tuaja plot me fisnikëri
Fjalët plot me matje, ti i vëje në rend
Dhe sot e kësaj dite mirë i kam në mend
Unë t’sillesha rrotull, kur ti po punoje
Ti perplotë me djersë, unë të bëja roje
T’i merrja gjithë veglat, kinse për mjeshtri
Kurse ti më thoshe, -prit se je i ri
Kur hypje në kalë si një burrë me nam
Ndihesha krenar për babanë që kam
Rrugës për në shkollë bëja shumë lëvdata
Shpesh të krahasoja me kalorës me shpata
Kështu unë me shokët fusnim ca zili
Mbase e teproja, por isha fëmijē
Ashtu më pëlqente të flisja pa ndalë
-Ështē kalorësi im ai burri mbi kalë
As tash si i rritur nuk di t’ mendoj ndryshe
Se kreshniku im më je dhe më ishe
Fjalët s’më mjaftojnë, por mbaj shumë kujtime
I mbaj n’përjetësi, thellë në qenien time