Ndëshkim! – Muhedin Mahilaj
NDËSHKIM !
(Ripostim dt.10 04 2020)
Hedhë syt e shikoj detin , ëmbël valëzuar .
Hedhë syt e shikoj qiellin , ndrinë kaltëruar
Hedhë sytë nga bahçeja , lulet zbukuruar .
Dëshpërushëm vehten pyes , pse jemi ngujuar ?
Pranvera te ne ka ardhë , lulëzojnë .
Ne të mbyllur në shtépi dhe ndihmë kërkojmë .
Dielli del edhe ngroh , me rezet e tia .
Ne rrim mbyllur në shtëpi , mbyllur njerëzia .
Njerëzia vetëm lutet , lutet plot trishtim
Kur gjaku derdhej lumë se prishte terezin .
Kur deti rrëmbente jetet , rrinte bënte sehir .
Ja linte dhuratë detit , detit të pamëshir .
Janë shpirtërat që rënkojnë , rënkojn me drithërim .
Mëshirusi i dëgjon , për ne eshtë ndeshkim .
M Mahilaj 18 06 2020
Vlorë ALBANIA