Atherë – Evdal Mehmeti

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

ATHERË

Atherë, kur nata binte
shtigjeve të gjata të saj
dëgjoheshin vetëm ulurimat e ujqve.
Unë endesha si pa kry
i vetëm në errësirë
kërkoja dashurinë e njomë tek ti.

Atherë, kur dita ndiçonte fort
e nga rrezet e diellit sytë
më skuqeshi si gaca prushi,
i etur pa asnjë pikë ujë
vazhdoja gjurmëve të tua
për një copëz dashurije
që nuk ma dhe kurrë.