Hëna 15-të – Muhedin Mahilaj
HËNA 15 – TË !
Hëna 15 – të ,
Qiellin zbukuron ,
Me dritën e vetë ,
Çdo skut e ndriçon .
Me fije të arta ,
Del e thurr kurorë ,
Dhe zemrat e zjarrta ,
Zë i rehaton .
Yjetē e zjarrtë ,
Hënën e rrethojnë ,
Me vallen e pamatë ,
Hënën lavdërojnë.
Bimësia vetë ,
Ngre kryet përpjetë ,
Me kuror të artë ,
Hëna i përshëndetë .
Bilbilit në pemē ,
Këngët i gjëmojnë ,
Shkojnë mbulojnë dhenē,
Zemërat gëzojnë .
Lumenjtë që rrjedhin ,
Këngën ëmbëlsojnë ,
Si mbi tela violine ,
Udhën e vazhdojnë .
Deti dallgë dallgë ,
Dallgët zë dhe ulë ,
Zbret në breg ngadalë
Këngën se ndalë kurrë .
Lulet lulēzojnē ,
Çel gonxhje zambakut ,
Gjithçka zë gjallëron ,
Gjallërohet dhe zemre plakut .
Maletë e sertë ,
Me krenarin e vetë ,
Hënën lavdurojnē ,
Shpērndahenë retë.
Nis jeta të gumëzhijë ,
Të gumëzhij kjo jetë ,
Zemrat mbushen gēzim ,
Nën hënën 15 – të
Vajzat zbukuruar ,
Dalin këtë natë ,
Djemtë vihen në sikletē ,
Dhe sndihen rehatë .
Çiftet e dashuruar ,
Nën hënën dritë borë ,
Dalin të gëzuar ,
Dhe vënë kurorē.
Hëna plot 15 – të ,
Një bukuri e rrallë ,
Me dritën e saj të zbetë ,
Të mbush e ndezëzjarrë .
M. Mahilaj 20 06 2020
Vlorë ALBANIA