Lulja ime më e mirë – Sabit Rustemi
LUTJA IME MË E RE
Zoti im
që zotëron shtatë palë qiej
e i sjell n’Gishti të Vogël
dhe shtatë palë tokë
shpëtoje si përherë timen Kosovë
që të lutemi edhe mëtutje për t’mirën e saj
përmes emrin Tënd
këtu e në këtë vend
si moti dikur
kur lutjet për Ty i gravuam dhe nëpër gurë
Ti po i sheh
se si dherave të Trupit tim zhbiruan
e dolën për fushë
në këto kohë të vona
dhëmbët Lazdranë
Me Gjuhë të Tejdala
përditë mes vete kafshohen
hahen
gjak bëhen
nga një sëmundje e vjetër
nga një mëri e lashtë
që s’i lë as në varre të bëhen bashkë
Kam mbetur si mos më keq
mezi po mbahem në këmbë
e s’kam ku shkoj diku tjetër
as ku bie
për t’pushuar pakëz nga këto dhimbje
Zoti im i vetëm
kthjelli
në vehte ktheji
prej kësaj vetëngrënie prapësoi
se fuqi për t’i ndalur nuk më mbeti
Zoti im i mirë
I Vetm Zot mbi këto dhera
më liro nga mëkate të pashlyera
e nga pjella të liga
mos më ndëshko
Merrmë për dore
se nuk kam tjetër kafshore
Më jep dhe pak fuqi
nga ky Bar i Keq të lirohem
që trupit tim ka mbirë
se dua ta jetoj këtë jetë të mbetur
me besimin në Ty
e me të ëmblën dashuri
të Moçmes Dardani
( 29 Maj 2020 )