Vaksina e jetës – Myrto Hysaj
VAKSINA e jetës
Te foshnjëri mbi krahët e nënës!
Ngjeshur mbi gjoksin e butë e t’ambëlt.
Mbështetur dorën e vogël krah zemrës.
Gojëhapur te qaf e saj,rrëpisja dhëmbët.
Te vaksin e dytë pranë kisha babanë.
Me lotët fëmijēror e njomja nanushin.
Këmbët më zgjateshin te tokē si lastarë.
Nuk më qetësonin as me “lepurushin”.
Vaksinat mbushnin kujtesën te kartelë.
Që trupi fëmijërorë të rritej plot shēndet.
T’i jetoja stinët,me të ftohtë shi dhe erë.
Të mos më rrëmbenin,as dallgët në det.
Ato ishin vaksinat tona t’asaj kohe.
I ruanim tek sirtar “infermierie”.
Ishin kurajo tek prag i çdo moshe.
Ngjanin “budigarde”n’kohë pandemie.
Te kohë e sotme”baballarët e planetit”.
Lepurushin lodër e kanë lënë mënjanë.
Njerëzim duan LEPURUSH prej s’vërtetit.
E “VAKSINË” të shërbejë si KËMBANË.
Rrugëtim i të nesërmes me shumë korsi.
N’tokë e qiell të kenë semafor të ndezur.
“VAKSINË” të orjentojë “lepurushin”njeri.
Te kopshtI zoologjik “banorëheshtur”.
Mirënjohje”Baballar planetit”për ofertën!
Dhe ju trashëgimtarët e tyre “marsianë”.
Ju lutemi të “MENDONI” dhe për veten!
Se ka dhe “VAKSINË” nga ZOT i MADH.
MYRTO HYSAJ qershor 2020..