Vejusha mbi borodur – Albert Hitollari
” VEJUSHA MBI BORDUR ”
——————————-
*
Me nje mikun tim
Takoheshim te dy ,
Diku prane shatervanit
Qe kish ca peshq , ne park !
Nga here , shihnim nje zonje
Mbi bordur , aty ,
Therrmonte ca biskota
Ua hidhte , pak nga pak !
*
Si ne , kish rreth e rrotull
Plot kureshtar qe shihnin ,
Ç’do kush , i perqendruar
Veprimet e saj ndiqte !
Goj hapur ata peshq
Drejt saj , turreshin , vinin
Sa here ajo ne uje
Therrimet ua hidhte !
*
U mat ai , disa here
Te futej ne bised ,
Tek rrinte e sodiste
Ne heshtje , ate grua !
Pas pak , shkoi diku
Seç mori shpejt e shpejt ,
Me nje kuti ne dore
Pran saj , u afrua !
*
Zonjes me te zeza
Merrini , i tha ,
Eshte nje nder ushqimet
Per ta , i preferuar !
Por teksa e veshtroi
Dy lot , ne sy i pa ,
Me fal , ne ju lendova
U shpreh i indinjuar !
*
I kisha ne Akorium
Psheretiu ajo , nen ze ,
Im shoq perkujdesej
Per ta , ne te vertete !
Ne kete shatrivan
I hodha , nje nga nje ,
Kjo ish deshire e tij
Kur iku nga kjo jete !
*
Ndaj vij ne kete vend
Te ngushelloj vetmine ,
Rigjej gjithçka te humbur
Tek kuvendoj me ta !
Ndaj nje pjes te dhimbjes
Me pas ndjej qetesine ,
Jane pjese e jetes sime
Kujtimi , qe me la !
*
Nje dite , ai shatervan
Nuk di , se pse shteroi ,
Njerezia , me nuk mblidhej
Rreth tij , si dikur !
As , per ato gjallesa
Ne i mori , ku i çoi ,
Vejusha qe e shihja
Te ulur , mbi bordur !