Cigani – Muhedin Mahilaj
CIGANI
Të buronin fjalët , të buronin si krua ,
Më dehën më joshën ,në gjumë më vunë mua .
Mē pushtuan ëndrat , nga fjalët e tua ,
Rridhnin pa pushim , rridhnin prushēruar .
Eh ! Sa të besova ,ty o miku im ,
Nga fjalët e tua mbushesha gëzim .
Burronin e rridhnin ,rridhnin rrëshirē,
Edhe hodhë rrënjë ,thell në shpirtin tim .
Sdëgjova askënd ,sdoja tja dija ,
Çthoshin rreth meje ,çthoshte njerëzia .
Natë e ditë mendoja , shpirtë pērvëluar ,
Veç ty të takoja , zjarrin për të shuar .
Zjarrin që më ndeze , ndeze flakëruar ,
Eh ! Kushë si unë , ty t’ka dashuruar ?
Ku vanë ku shkuan , vallē çudhë muarën ,
Sa bukur mi thoje , me betim të dua
Ti cigani im , me ty jam dashuruar ,
Bota eshtë e jona , ne sjemi të huaj .
Shpirti femëror , shpirt i drithëruar ,
Oh ! Cigani im . Digjem pa pushuar .
M. Mahilaj 03 07 2020
Vlorë ALBANIA