Jeta e nje qyteti – Albert Hitollari
” JETA E NJE QYTETI ”
——————————————-
Ç’do dite me njera – tjetren
Me ngjajne ne k’te qytet ,
E njejta shetitore
E rruge pa asfaltuar !
Asgje nuk ka ndryshuar
Ketu per disa vjet ,
E shoh te braktisur
Pa shprese , te harruar !
*
Sa zbardh nje Autobot
Te parin shoh perhere ,
Fillon e sperkat rruget
Me zhurme e me buje !
Asfalti i zhuritur
E thith menjehere ,
Dhe gropat neper te
Mbushen plot me uje !
*
Me pas njerezia zgjohet
Dhe sheshi mbushet plot ,
Dikush takon nje mik
E pyet e pershendet !
Disa verdallosen
Bejne xhiro kot me kot ,
Nje tjeter drejt nje kjoske
Nxiton te blej paket !
*
Diku sheh nje zonje
Tek ecen serbes ,
Veshur dekolte
Ne nje rrugice te ngushte !
Me taka te larta
Gjith delikates ,
Byzylyk ne duar
E varese ne gushe !
*
Me tej ca djelmoshe
Mbi bordure rrine ,
Mes tyre bisedojne
E xheste bejne me duar !
Prane tyre nje vajze
Kalon me Barbonçine ,
Ata ndjellin qenushin
Kerkojne per ta afruar !
*
Ne rreth te kryqezimit
Tabela stop – qendro ,
Ne rreth rri nje polic
Duke i fryr bilbilit !
Ca pleq mbledhur tek parku
Po luajne domino ,
Shtyjne ditet qe kane mbetur
I gezohen qelepirit !
*
Por dhe pran semaforit
Nje grua qe kalon ,
Nuk sheh qe eshte e kuqe
Dhe futet , s’ka durim !
Per vijat e bardha
Nuk pyet , si respekton ,
Por shan nje shofer
Qe i flet nga nje makine !
*
Kjo qyteze e vogel
As neteve s’ka qetesi ,
Muzika vlon ngahere
Aty ne ç’do kabare !
Ne rruge nje i dehur
Kendon per qejf te tij ,
Ç’iftet neper qoshe
Puthen ashiqare !
*
Ne stolat ne lulishte
Gjen dhe mjeran te shkrete ,
Larg turrmes e zhurmes
Mbi nje karton te shtrire !
Aty perbri nje shtylle
Me poç e drit te zbehte ,
Me tutje fshesaxhinje
Perqark duke fshire !
*
Jeta ne k’te qytet
Eshte nje monotoni ,
Gjithçka rrjedh e qete
Nis e mbaron ne heshtje !
Oret si minuta
Vrapojne me shpejtesi ,
S’te ngjallin interes
Por dhe aspak kureshtje !