Kujtime – Kema V. Hasani
Kujtime
Koha e rinisë
Në mërgim më shkoj
Vitet më të mira
Tani po i kujtojë
Ç’na e harxhojë
jetën
Ky gurbet i zi
Ditët dhe stinët ikin me shpejtësi
Shpresa per t’u kthyer
Kurrë nuk pushojë
Një rrënqethje e trupit
Mendjen ma trazojë
Atje lashë të dashurit e mij
Shokët e fëmijërisë
Pragun e shtëpisë
M’rëndon shpirti pa pushim
Dallëndyshet vijnë e shkojnë
Vendin e tyre kurrë nuk e harrojnë
Mendja më shkoj ka nuk më shkoj
Më shkoj mendja për nënën e vetmuar
Sikur ajo ishte duke më vështruar
Sytë e sajë shprehnin dhembshuri
Përkledhja e saj ishte plot dashuri
Porosinë që ma la ajo
Nipat e mbesat të mi k’shilloni
T’i mësoni dhe mirë t’i edukoni
Për një jetë t’mirë t’i aftësoni
Kur të vijnë t’më vizitojnë
Varrin tim t’ma zbukurojnë
Me lule drëndafila t’më mbulojnë…..
K.V.Hasani
07.07.2020