Të pres…! – Eduart Veli
TË PRES…!
Të pres ty unë natën,në ëndërr,
Në fushat e blerta,të pres.
Të pres…,i veshur si dhëndërr.
Buzë detit te kaltër,po të pres!
Të pres,në natën me hënë.
Tek pishat,lart në kodër, të pres.
Oh ,sa nur i bukur, të ka rënë .
Të veshur si nuse ,po të pres !
Të pres,në natën plot me yje .
Lëndinave,plot bar e lule,me vesë.
Si zanë e zbritur nga mali,më vije
Rrugëve të gurta,po të pres!
Të pres,netëve me shi dhe erë.
Tek streha jonë e vjetër, të pres.
Si gonxhe e çelur eja,si pranverë.
Unë brazdave,ndër ara,po të pres!
Të pres në valle,të pres në këngë .
Skenave të gurta e dashur,po të pres.!
Ti vallen e hedh aq bukur,tëvjetër,të rëndë.
Një jetë të terë vetëm ty,do të pres !
Çdo mëngjes të pres,çdo mbrëmje.
Oh,me sa shumë mall,po të pres.
Çdo ditë,që vjen e ikën,të pres me ëndje.
Sa të jem gjallë,veç ty moj,do të pres.!
Për ty,vargje do të thurr ,një jetë .
E ëmbël,e sertë,zemrën ma ke marrë mua.
Do të pres edhe në të përtejmen, jetë.
Nuk më mjafton një jetë,të të dua !