E vogla ime rivijer – Liliana Gega
E VOGLA IME RIVIJER
*******************
Puhizes lehte me dallget takohen
Humbet hapesires detit pa fund
Valeviten në gjoks midis njera tjetres
Mireseardhjen me duartrokitje sikur tē thonë
********
Atje tej lundron një anije në hapësirë
Largë!gjejnë qetësin në ujëra të pastra
Peshkar qe detin e njohin ne ç’do brez
Ç’do mbrëmje rjetat i hapin deri në mëngjes
**********
E veç zhurma e detit me dallgezime tingëllon,
Era fryn lehte e përplaset në faqe
Fustani furfurin si dallget e detit
Shpesh herë nga era dhe kapelja leviz
**********
Diku në breg të detit me rërë mbuluar
Mē poshtē një rivjerē me gurë stivuar
Batica e detit gurët terësisht i mbulon
Gurët e medhenj formohen nga uji dhe kripa
************
Mbasdite zbatica ka ikur perseri
Mbi gure shekullor ulem të lexoj
Librin shfletoj ç’do faqe e tituj
Flas me zë të lartë vargjet dhe poezin,
**********
Duket sikur i flas detit ,dhe ai! me dëgjon
Dhe peshqit afrohen reshqasin ne ujera
E vetme jo s’ndjehem,as deti, as peshqit
Si mbreteresh perdit tek rivjera e vogël shkemb do tê jemë
**********
-Korrik-L&G
Copyright @Liljana Gega