Stoli i vjeter – Albert Hitollari

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

” STOLI I VJETER “

Dikur ne at lulishte
Ish dhe nje stol prej druri ,
I vetmi qe kish mbetur
Me i vjetri ne ate vend !
Nuk di se kush e hoqi
Me pas nga e shpuri ,
Por sa here e shikoja
Diçka m’sillte ndermend !
*
Sa kish per te treguar
Qe mbeten te pa thene ,
Ai stol i lare nga lotet
E nje gruaje , nje nate dimri !
Per gjirin e fundit
Qe foshnjes i kish dhene ,
Shkakun qe e la
Arsyen qe e bindi !
*
Dhe pse do deshironte
Ne butesine e shtratit ,
E jo ne ate stol te vjeter
Nga mola te grire !
Per te kish qene e shkruar
Nga dora e fatit ,
Mekati tej ta flakte
Ne rruge pa meshire !
*
Kaluan shume vite
I vogli u be burre ,
Vendosi te marre udhen
Te kthehej ne qytet !
Asgje me pare nuk dinte
As kish per t’marr vesh kurre ,
Se si e ç’far kish ndodhur
Me te ne te vertet !
*
Me vone gjithçka mesoi
Nga nje lulishtare ,
Sa dinte gjithçka djalit
Filloi te ja tregonte !
Ate nate i tha ai
Rastisi nje hamall ,
Qe kish degjuar te qara
Ne rruge kur kalonte !
*
Kish ecur kilometra
Ne shiun pa pushuar ,
Ishte sakat mjerani
Nje kembe e hiqte çale !
Ne gji e kishte futur
Me krahe e kish pushtuar ,
Foshnjen at mesnate
Sa mbrriti ne spital !
*
Atje neper pavion
Verdalle vinte i shkreti ,
Doktore e infermjer
Ne ankth duke i pyetur !
Por ne mengjes ne dhome
Ate nuk e gjeti ,
I thane ne jetimore
Te voglin kishin çuar !
*
Dhe qe prej asaj dite
Te ai stol ai vinte ,
Me te kuvendonte
Ne heshtje peshperiste !
Ne ate vend e shihje
Me ore te tera rrinte ,
Diçka ai shpresonte
Pas ç’do agimi priste !
*
Ai ish i vetmuar
As s’treh s’kish ne qytet ,
Veç halle nga kjo bote
Asgje nuk pa e mori !
Me brenga e maraz
Ka ikur nga kjo jete ,
Me pas u nis me te
Ku prehej i gjori !
*
Ç’kerkoni ne ate vend ?
Eshte i nje fakiri ,
Foli nje punetor
Qe ish duke gerrmuar !
Me duhet nje usta
Tha djali , ai me i miri ,
Nje varr si ky perbri
Ketu per te ndertuar !
*
Shiko nje tjeter mik
Degjo se ç’te them une ,
S’ja vlen per bamiresi
Te beni kaq shpenzime !
Po t’mundja , nje Ç’iflik
Se ai ka bere me shume ,
Per mua tha djaloshi
Eshte pjese e jetes sime !