Lotë malli… – Zeqir Hysa
LOTË MALLI….
Pika e lotit,
mallë ngarkuar,
faqen zbret,
me ngrohtësinë e saj,
detin e shpirtit tim,
ajo tretë.
A nuk është kjo furri
rrjedhe e nxehtë ,nga
katarakti i shpirtit i flet
vullkanit të meditimit
mall e dert.
Jam i tëri në hallë,
jam i tëri i zhytur në mallë.
Koha para me revan vrapon ,
e loti i nxehtë valë e shoqëron,
zemrën ,si gurë stralli me peshon.
A thua se anonime ish
kthyer malli i fort në bishë,
emrin se ke të shkruar në
ballë,
lumi e deti i mbushur me hallë
se plotësojnë zemrën me mallë.
Mallë e lot paska vetëm kjo
botë,
kohën dua pas ta kthej e
besën në shpirt ta mbërthej.
Nga malli kur pika e lotit
rrëshqet,
në trup e shpirt ndihem
në siklet
Loti shpirtërisht i ëmbël
i ngrohtë,si ledhatim,
për dhimbjen time tretë.
Ah,loti globit që mbart
retë e ujrat e tër botës,
horizont i nuk feks, për
mallin tim si kumtesë.
Malli në qenjen time fort,
bërtet,
mallë,lotë prap mallë,
zemrën e mendjen time
ma fut në hall.