Vegim! – Selfijaze Jaho Teli
Vegim!
Nën këmbë na përpëliten fjolla bore ,
E sytë m’i përcjellin me ngjyra ylberi ,
Në këtë bardhësi bekuar nga Zoti
Ç’më zunë sytë ca lule dele ,
Seç ma kujtuan fëmijlrinë ,
Vrapova me dorë t’i kap ,
Po për çudi ,
Në vënd të tyre një trandafil m’u hap
,Me të perceptova dashurinë ,
Kësulkuqja me shportë u nis me vrap ,
Një mollë ishte mbuluar mr fjolla borë
Disa kishin rënë rreth e qark
Borëbardha me shportë në dorë
Shtrigës nuk i dha rast ,
Nën gur mbi fjolla bore ca manushaqe ,
Përhapën aromën rretheqark
Ua ! Ç’ma sollën paqen kaq pranë ,
Oh sa kometa po qajnë me heshtjen tani ,
Sa luanesha po grisin qiellin
Mbi borë e gjitha kjo,
Ishte vetëm një imazh , një vegim ,
Mbi bore heshtja lotonte pa pushim ,
Si fjalë shpirti nga qielli grisur
Pashë mbi beborë të qajnë
Edhe copëza shpirti ,pashë të binë ,
Padashur zemra vegimeve ngjyrë i dha
Imazhe e vegime lundronin mbi deshirë !
Sena@$T@ Shkodër më 13/8/2020 /
E drejta e autorit është e kufizuar!,