Nata më ul dhimbjet – Edith Elvira Colqui
Nata më ul dhimbjet
Nata më ul dhimbjet me qiellin e saj të ndriçuar nga horizontet e saj.
Llambat e saj të verdha marrin frymë qetësisht në shpirt.
Çfarë qetësie më jep kjo natë e ëmbël e mollës!
në lëkundjen e tij dëgjoj zërin e tij të përgjumur,
që më ledhaton, ngushëllon dhe më do.
Oh diamant dhe natë maure!
Më jep trëndafilat e bardhë që ke në shpirt.
Unë jam vajza juaj e frikësuar
kush ka nevojë për qirinjtë e shpirtit
për të vazhduar jetën.
Një qen ulërin në këtë natë të vetmuar
lehjet e tij shpojnë
kjo vetmi e gurit që më sulmon.
Oh miku im i natës, cigan!
Mbaj velat nga retë
Disa ëndrra i lashë të humbura
Thuaj motrës tënde hënën
Më lër të këndoj një ton të bukur dashurie
Do të nxirrni kitarat nga gëzimi
dhe ne do të kërcejmë o nata e yjeve!
hëna do të jetë shamia juaj
yjet do të përplasen në mënyrë euforike,
Dhe unë do të jem i lumtur në kërcimet tuaja të kasetave
Nata ime tashmë fle e lodhur
Shikoj endrrat e tua
Nga dritarja ime e dhomës së gjumit
Autori: Edith Elvira Colqui Rojas-Peru-Të gjitha të drejtat e rezervuara