E vërteta do treguar – Neil Ruçi
E VËRTETA DO TREGUAR
Duke lexuar gazetën,
Domozdo frymëzimi vjen,
Te Astrit Miho e gjetëm,
Po kush e do atë e gjen.
O moj Labëria jonë,
Me ty ne jemi krenarë,
Historinë dot s’ta mohon,
Ndonjë me tru të tharë.
Bijt/at kudo që janë,
Ta ruajnë krenarinë,
Ja këtu mu në Tiranë,
Gazeta për Labërinë.
Gazetë me shumë vlera,
Kur futesh për ta lexuar,
Nuk shkruhet nga fryn era,
E vërteta do treguar.
Kur e vlerëson historinë,
Vlerëson prej nga ke ardhë,
Tregon At’dhe dashurinë,
Edhe gjakun në damarë.
Rrol të madh ka k/redaktori,
Që është bir nga Labëria,
Gjithpërfshirës Albert Zholi,
Rikthyer në vënd të tija.
Ashtu si shumë të tjerë,
Emigracionin provojë,
U kthye ku e ka nderë,
Këtë koha e tregojë.
Aktiv jo vetëm në gazetë,
Por dhe në shumë krijimtari,
Gjithmonë Ai të mbështet,
Kur Ti ke një veprimtari.
Në shumë libra redaktor,
Me personalitete intervista,
Unë e quaj si doktor,
Ndaj gjithmonë i zihet dita.
Ja unë sot desh ta takoja,
Astrit Mihua ma realizojë,
Gazetën tek po lexoja,
Ju luta po s’ma tregojë.
Rri rehat o pensionist,
Se këtu e ke Albertin,
S’është koha për pesimist,
Por ne ti urojmë shëndetin.
Edhe unë mëndjes i thirra,
Ndaj me ju diçka e ndava,
Të bëjmë gjithmonë të mira,
Jo me grindje e të shara.