Vrapojmë për të ndjekur ëndërrën – Zoica Gjolla Popi
Të dashur miq dhe lexues!
Është shkruar enkas për ju!
Më falni që kam përdorur emrin tim në varg….. për të qenë vetvetja dhe të jem sa më pranë jush.
Fundjavë super ju uroj!
Vrapojmë për të ndjekur ëndërrën
Çfarë kërkon akoma nga mua?
kur isha valë
më mbështolle me shkumbën e
të fuqishmes dallgë
kur isha rërë e imët , ngrohur në rrezartat të dritës së shpirtit
më ngurtësove në shkëmb
kur të zgjova një yll
ma fshehe nëpër re.
Të kërkoj
kërkoj dicka të harroj
por a mundem?
fshimi sytë e përlotur
një shpirt që pulson dhe unë e kam
Je…….. a jam…. s’je…… a s’jam?
E laga fustanin blu…. në mē të errtën blu të vetmisë
dua ta heq këmishën e harresës
në dënesë malli përtypet
me pafajsinë e tij.
Lërma lotin….. e kripur të rreshqasë
mos ma thajë në faqet
e skuqura,që i morën ngjyrën e aromën një trëndafili!
Lërma psherëtimën
të më heqë dhimbjen
në rëndesën e gjoksit
për kokën tënde
mos më thënçin Zoica
do ta marr me gurë përpara.
Do ta ve me shpatulla mbas murit
le të hijëzohet
le të fshihet
le të mallkohet!
Mos qofsh vetem….
në dhe e gjuhë të huaj
Ku je…… ku je ti?
kur losnim e qeshnim si fëmijë?
Shkundu i dashur
kujtimet lëri le të flenë
në prehrin e harresës së lodhur
Shëëët….. shëëët
mos i zgjojmë…….
hape derën ngadale…… pa zhurmë
Nëma dorën
le të jetë vjeshtë
mos i merr nuancat e saj……
lërmi mua…..
mbi gjetherënat vrapojmë
edhe pak shpirt
mos u lodh
Frymo
për të ndjekur
ëndërrën!
Dear friends and readers!
Written especially for you! Forgive me for using my name in the verse ….. to be myself ….. and as close to you as possible!
Super weekend to spend!
Cari amici e lettori!
Scritto appositamente per te! Perdonami per aver usato il mio nome nel verso ….. per essere me stesso ….. e il più vicino a te!
Super weekend da spendere!
Zoica Gjolla Popi
Albania
Inghilterra
poesia
Corriamo per inseguire il sogno
Zoica Gjolla Popi
Albania
Inghilterra
poesia
Corriamo per inseguire il sogno
Cosa vuoi ancora da me?
quando bolle
avvolgimi nella schiuma di
di potente onda
quando ero sabbia fine, riscaldata dalla radiosità della luce dell’anima
mi hai indurito sulla roccia
quando mi sono svegliato una stella
nascondimi tra le nuvole.
ti sto cercando
cercando qualcosa da dimenticare
ma posso
asciugandosi gli occhi pieni di lacrime
uno spirito pulsante e ho
Sei …….. una marmellata …. non tu …… non io?
Bagnate l’umidità del vestito … nel blu più scuro della solitudine
Voglio togliermi la camicia dell’oblio
sospirando la merce viene masticata
con la sua innocenza.
Lascia che le lacrime … scivolino salate
non asciugarmi sulla guancia
fritto, il colore del profumo cade su una rosa!
Ho lasciato un sospiro
per rimuovere il mio dolore
nel peso del torace
per la tua testa
non chiamarmi Zoica
Lo condurrò con pietre in avanti.
Lo posizionerò con le spalle dietro il muro
lascia che si scurisca
lascia che sia cancellato
che sia maledetto!
Non essere solo ….
in e lingue straniere
Dove sei … dove sei
quando giocavamo e ridevamo da bambini?
Scuoti caro
lascia che i ricordi dormano
nel grembo della stanca dimenticanza
Cammina ….. cammina
non svegliarli …….
apri la porta lentamente … senza far rumore
Nella mia mano
lascia che sia autunno
non prenderne le sfumature ……
Lasciami …..
sul gambo corriamo
anche una piccola anima
non ti stancare
spirito
da seguire
Io sogno!
We run to pursue the dream
What do you still want from me?
when I was boiling
wrap me in the foam of
of the mighty wave
when I was fine sand, warmed in the sparks of the light of the soul
you hardened me on the rock
when I woke up a star
hide me through the clouds.
I’m looking for you
looking for something to forget
but can I?
wiping teary eyes
a soul that pulsates and I have it
are … yes…or no… am I ….. yes or no….!
I wet the blue dress …. in the darkest blue of loneliness
i want to take off the shirt of oblivion
in sigh the goods are chewed
with his innocence.
Let the tears ….. salty slide
do not dry me on the cheeks
fried, which took on the color and aroma of a rose!
Let out a sigh
to take away my pain
in the weight of the chest
for your head
do not call me Zoica
I will take it with stones forward.
I will put it with my shoulders behind the wall
let it be shaded
let it be deleted
let him be cursed!
Do not be alone ….
in and of foreign languages
Where are you …… where are you?
when we played and laughed as children?
Shake dear
let the memories sleep
in the lap of tired forgetfulness
Shëët ….. shëët
do not wake them …….
open the door slowly …… without noise
In my hand
let it be autumn
do not take its nuances ……
leave me …..
on the foliage we run
even a little soul
do not get tired
breathes
to follow
dream!