Lakuriqësia, dyfytyrësia apo të dyja – Seit Paci
LAKURIQËSIA DYFYTYRËSIA APO TË ,,DYJA,,
Lakuriq të gjithë erdhëm në ktë jetë
Veshjen të gjithëve na e bënë të tjerë
Por sejcili pati fytyrën e vetë
Prindërit u kudesën për të përherë
Ata na e mbuluan ne lakuriqësinë
Fytyrën që patëm e pastruan çdo ditë
U munduan të na falin ne ngrohtësinë
Si do ishim më vonë ata se kanë pritë
Me veshje na mbuluan gjithë lakuriqësinë
Bënë sakrifica që ne ngrohtë të ishim
Por nuk hoqën dot dyfytyrësinë
Për ato që në zemër më vonë do ta kishin
E shpirtit dhe e zemrës është çfaq më vonë
Me veshje s’mbulohej më lakuriqësia
Ndonëse e padukshme ish për syrin tonë
Thellë e tradhëton atë dyfytyrësia
Patjetër na shqetëson lakuriqësia në rrugë
Shpesh herë na bën dhe shumë nervoz
Por më shumë ata që përdorin Dy lugë
Dhe sillen sikur u bë DETI Kos
Edhe pse këta janë mirë të veshur
Sepse kanë ngrënë e hanë me DY Lugë
Duken fare lakuriq dhe kur janë duke qeshur
Pasi dyfytyrësia ju çfaqet dhe në buzë
Ata që lakuriq në shpirt e zemër janë
Kanë harruar krejt ç’është dhëmshuria
Harrojnë se të tjerët dhe një lugë S’kanë
Harrojnë se ç’thotë për këtë PERËNDIA
Nuk dimë si i fusin dy lugët në gojë
Si e bëjnë pa dhimbje kush ma thotë
Kur e dinë se dikush për njërën ka nevojë
A nuk thotë kështu vetë i madhi ZOT
Duke përdhosur dhe urdhërin e PERËNDISË
Përgjigja vjen vet nga këto shëmbëlltyra
Për pyetjen e shtruar në fillim të poezisë
Janë pra lakuriq dhe me dy fytyra
I kanë pra i kanë që të dyja
Gjithë kohën lakuriq ata janë
Po qartësisht ju duket dhe dyfytyrësia
Me të cilën bëjnë pis gjithë dynjanë.
,,,,,,,,,,SEIT PACI,,,,,,,28 SHTATOR 2020