Unaza e kobshme – Brahim Avdyli

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Brahim Ibish AVDYLI:

UNAZA E KOBSHME

1.

Një botë të çoroditur
vetmia të mori
në vrugullin e vërshimeve

e të hodhi
në zgripcin e ndjenjave.

2.

E prapta
i mësoi të praptët
të të luftonin

me befasinë e dhelpërave
nëpër llugën
e mendimeve të marra,

ishte e zbrazët
koka e tyre,

s`ua priste mendja
aspak për të mirë,-

e bota do të sillej
rreth boshtit të vet…

3.

Rrotull e rrotull
t`u sollën ujqërit
me rreptësinë e ndyrë të derrave,

deshën të hynin
mbreda korpës së gjoksit
zemrën tënde të t`a përbaltin,

e nuk i kursyen
as shpifjet
se qenke çmendur e i lajthitur,

se qenke mbyllur
në luksin e tepruar të vetmisë,

e nuk e dinin të marrët
se kjo ishte
vetë tragjedia-

një unazë e izoluar e ndjenjave!