Mall për Shqipërinë – Zoica Gjolla Popi

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Mall për Shqipërinë

Merre me të qarë, moj klarinetë
peng kam mbetur
në mërgimin e shkretë
në mall pa tretur!

Në lutje e sapozgjuar
kandilndezuri në vaj
largmbetura jetuar
hesht dënesë… mos qaj!

Po pse ky fat i shkruar
për një tokë të bekuar
plot diell e plot dritë
sytë m’u verbuan
nëpër re lodruar
me shpresë për një ditë…

Tërhiqmë, klarinetë
në një valle myzeqare
shamitundur-o
me djelmërinë e parë
vajzat lozonjare
belkëputurat-o!

Ç’ më ka marrë malli
në raki dëllinje…
një dolli të ngremë
s’ u bë nami
se dikush po dehet
bjer, moj klarinetë!

Aq male kaptuar
do të gjej, dollibash
me pranverën e tejlulëzuar
uromë…!

Mirëardhsh!