Apokalipsi i shpirtit… – Pavlina Bardho

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

APOKALIPSI I SHPIRTIT….

Ne honet e shpirtit,gremisur jane mendimet,
Brengat ,hallet dhe gezimet,
Marr dhe i nxjerr nje e nga nje,
Si për çudi shoh qe prane tyre, nje engjelli po fle.

Kur shpirti ka dhimbje,
Shperthen si vullkan,
S’ka forcen ne bote,dhe Zot qe e mban,
Mos e lendoni nje shpirt te dlire,
Se rikuperimin s’ka te veshtire.

Kur shpirti vritet,
Si me giotine pritet,
Kur shpirti rendohet,
Ne mijera copat dermohet,
Kur shpirti vuan,
Si me zjarrin luan.

Lum kush gjithe jeten ka shpirt femije,
Si afrohet dot tundimi,dhe kurrfarë zilije,
Mos e lendoni nje shpirt pa maraz,

Se nga dhimbja,rrezikon dhe plas .

PA VLINA BARDHO.