Emigranti – Katerina Barbieri

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Emigranti

Te kerrusur prane zjarrit, babain e lashe,
Me nenen e mjere, hallet ti ti qashe.
Me lot neper faqe me enderra ne sy,
E dashura ime mendoja per ty.
Ne naten e erret si tunel i zi,
Un ecja dhe shkoja per nje fat te ri..

Un ecja dhe shkoja, koken ktheja mbrapa,
Cdo te gjeja perpara e dinte vec nata.
Un ecja dhe shkoja dhe skisha te sikur
Me zemer te vrare dhe kembe mavijosur.
Mes ferrash mes skurresh un ecja dhe shkoja,
Dhe token e dashur pas kraheve po leshoja.

Me fal moj toka ime, se po te braktis,
Prane saj gjunjezohem, me vete mar nje plus.
Me halle mundime ne dhe te huaj arrita,
Enderrat 3e mia un ne kembe i ngrita.

Nje deshire te madhe ne jete kam tani,
Nje dite toka ime te kthehem tek ti.