Lulehëna – Ylli Pollogati
LULEHÊNA
Se di pse hêna nê lindje mu dukê e hirtê!
Penxheres,
si dylbi gêlltisja shikimin,
sa sytê mi rrêmbeu habia.
Hêna, nê duart e saja…!
Vezullimit, rrêshkiste bukuria
Era sillte nektarin e saj
Vesa, mêngjeseve pêrkêdhelte ndjenjat…
Erdhi ajo ditê,
qê kurr s’do e doja…
Rrugê e cdo gjê mbuloj brymshiu,
si kiamet
Zêmrên cênoj,
sa njê me tê u bên
sytê,
pa u parê morrên njomje…
Ajo brymê, mêngjeseve mbulonê xhamin e dritares
Shpirti rrinte mbledhur,
si lêmsh orteku,
dhimbja mbante emrin e saj,
u bê plag…
Largê…
Largêsin se pranonê largêsia, pranê, shumê pranê e ndjej
portreti saj,
si re mbi sytê,
zêmrês rrahjet dallgêzonê…
Ofshamat,
prushit plag i fryjnê,
tê ndezê zjarrin,
mallê…
Marrêzia mê mbêrthen,
mê bênê tê marr,
tê kthej agimet tê shndritêshême,
tê arta,
si tê zbritura qiellit tê pêrflakur…
Dashurinê thêrras…Lulehênên qê vetêtin nên puthje
Syve tê etur fluturonê,
si rrezatim êngjêllor…
Ylli Pollogati/Tetor 2020/