Njerëzit e mi frymëzënë – Shqipe Bytyqi

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

NJERËZIT E MI FRYMËZËNË

Njerëzit e mi po kthehen në ujë që s’lëvizë
ujë, qe merr formen e enës
sikur s’kan shpirtë
sikur i frikohen rritës
mu si Peter Pan qe s’u rrit kurrë
mu si qengjat qe dalin prej vathes
e krejt qetë shkojnë drejt therrjes
si molle e pjekur, e gatshme me pikë

Njerëzit e mi frymëzėnë po kthehen në ujë
aso që pavërejtur gërryen shtratin e vetë
dhe ngadalë tretet
edhe ai kalium që dikur skeletin bënte
edhe ai fosfor qe brigjet ndizte
ska gurgullim, ska shkumë
Afrodita këtu nuk lindet më

A flisni për këte
a flisni për shkyerje copēsh kurmi
merre, shkyeje…
atëherë, kot e derdha trupin
krejt materjen e ngurtë
e kotë që linda para zjarrit
njerzit e mi po shohin veç këtej hunde
njerëzit e mi po kthehen në knetë

Shqipe Bytyqi