August 10, 2024

Lulja e shpirtit – Zoica Gjolla Popi

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Sa do desha si për të gjithë Ju,
të përshëndes, me këtë poezi të sapo shkruar, komentuesit e mi!
Njëkohësisht i kërkoj falje që me gjithë dëshirën e madhe,nuk kam mundur ti komentoj në profilet e tyre më tërheqëse se postimet e mia.
Për ju të nderuar!

Poezi

Lulja e shpirtit

Mos ma këpusni
gonxhen e trëndafilit
se e ka emrin
lulja e shpirtit!

Eh…… e vaditur me lot!

A nuk lindin të gjitha
mrekullitë mes dhimbjesh?

Nuk jam e vetme e shkretuar
në melodi e përmalluar
në lot mbuluar
e lotuar.

A nektari ia lëshoi aromën trëndafilit
apo petaleve një nga një
i mbeti në buzëputhura
pushi i tij?

Thoni si të doni
mendoni cfarë të doni
unë e di
sekush nga ne e ka
një lule shpirti.

Se lotin pikëvese
në ngjashmëri rubini
e kemi njësoj.

Ah dënesa sado
të fshihet nëper skuta
nuk mund të durojë
lëshuar në zjarrin e gjoksit
nuk mund të pushojë.

Se na dhimbset ky shpirt
plot dashuri e dritë
mos u çudisni, ju
rrezefeksurat Planete!

Se paskemi një Jetë
e duam në cdo moment
nëpër dallgë e oqeane
rerenxehtë brigjelagur
me syte mbyllur
ashtu të shtangur
si ata zogjtë pendelagur
mbi shkëmbinj kripe latuar
Ejani,të ulërasim!

Jetë o Jetë të duam!

Ç’i hapi gonxhja petalet
aromë mbushur trëndafili
u harlis lulja e shpirtit
mes lules së kujtimit
e freskët gjer në perjetësi
me Ju…. me mua
mbeti aty!

Shpërndaje në rrjetet sociale:
Porosit vide-poezine tende, kontakto => laberianews@gmail.com
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com