Bardhësi sa më mungon – Silvana Cekici Rodi
Bardhësi sa më mungon
Sa herë vjen muaji dhjetor
Në vendlindje dëshirë kam të shkoj
Borën e bardhë dua ta takoj
Bukurinë e saj nga afër ta shijoj
Bukuri e rrallë vendin ka mbuluar
Mali i Thatë duke nusëruar
Gëzim i paparë kjo dëborë e parë
Të bukurën fëmijëri na i sjell kaq pranë
Në majë të malit të ndërtoj shtëpinë
Me ajër të pastër të mbush mushkëritë
Duket sikur retë më flasin me gojë
Bardhësi e borës paqe më dhuron
Buzë gjolit të shëtisja
Dallgët e egra ti sodisja
Të ndihej kur fryn Veriu
Fjollat e borës në sy mi ngriu
Bora vendin e mbuloi
Fëmijët e lumtur sa gëzojnë
Disa luajnë me topa bore
Të tjerë bëjnë plakun prej dëbore
Kujtoj kur isha fëmijë
Rëshkisnim në kolovajzë para shtëpisë
Edhe pse vriteshim ,qeshnim me lot
Gëzimin e borës nuk e fshihnim dot
Mall kam për atë kohë
Bënte ftohtë ,binte shumë borë
Thinjat në kokë më janë shtuar
Ngelem fëmijë kur me borën luaj.
01.12.2020
S.R