Diskursi i ecjeve – Brahim Avdyli
DISKURSI I ECJEVE
1.
I lëvizim këmbët
deri në lëndinat e vetmisë
të nxjerrim
idhësimin e ditëve
në natyrë
e natyra e teptisur
na e hedh
jorganin e mjegullave
të na e zë pisk
edhe frymën…
2.
Diskursi i ecjeve
gjatë krizës së vonë
të Koronës
i kaliron rrebticat
përpiqet të na jep
frymëmarrje të lirë
midis qarqit të meditimeve.
3.
Lëndina e malit
e frymëmarjes së derrave
ia mësyen
shpërfilljes së vet
e na i lë provat
e ecjeve tona
deri në pakohësi!…
4.
E ku ta dija përse
kjo ecje malesh
në kujtesë
e paska edhe një shkarje,
disponimi i brishtë
sillet me pahir
deri në këtë lëndinë
për të shkundur
morrat
e lëkurës sonë…
5.
Tani
duhet të ikim
nga ky rrah
malit teposhtë e përpjetë
me revoltën tonë
nëpër duar…
6.
Kush e di
në cilin vend
pushojnë fjalët
diskursi
i ecjeve tona
e ka nga një arësye-
nuk e mundim dot
krizën e shpirtit!