Buzëqeshja – Aferdita Satka

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Buzêqeshja

Sa bukur , buzëqeshja, trishtimin e fsheh,
Ashtu dhe dhimbjen aq dhimbshëm e bukur, e mbulon.

Dhe pse përbrenda shpirti
Vuan e digjet flakē ,
Jashtë syri “hiilshëm”qesh
Dhe aspak dhimbjen , nuk tregon.

Lotēt si karamele gëlltit,
Që helmin e zemrēs,
Pakëz të mjaltoj’
Si shiu e verës , që tok’n e plasaritur vadit,
Ashtu dhe këta lot,
Si glukozë serumi,
Ndêr vena t’kaloje.

Ç’do kujt i dhimbet një shpirt vrarë,
Dhe ndoshta, po aq dhimbje dhe ai mban,
Tek shikon, fytyrëpërvuajturit
Ku krioa e lotit,
Lëkurën ja ka rreshkur , a ja ka tharë.

A ndaj , buzëqeshja është krijuar,
Jo veç, për g’zim e lumturi,
Të fsheh’ dhimbjet e lot’n e hidhur,
Të ngjallë shpresë e dashuri.

Afërdita,S.Satka
Dhjetor’20