Vendlindje – Behare Daja Kasa
Vendlindje
Më është e njohur kjo rrugëz e ngushtë,
Harlisur dushqesh e shkurresh mbi gardh,
Strehëz e ëmbël folez’ dallandyshesh,
Me britma e cicërima zogjsh ndajnatë.
Kam kaq mall për ty e gurta shtëpizë,
Me trarë të rënë nga mosha,nga koha,
Porse me zjarrin e tëndit oxhak,
Të ngrohej shpirti e fashitej lodhja.
Mall kam dhe për ty burim akullues,
Me të kristaltin ujë shpirtrinor,
Me lejlanë manushaqe përreth zbukuruar,
Me të këndshmen aromë petalesh çdo skaj.
Në ëndrra të kam dhe ty gjarpërori përrua,
Me ujët kristal, me flladin ndër sy,
Në gurëzat e tua sa herë u rrëzova,
Dhe më rriti, më vajzëroi rrëzimi në ty.
Ah! I kujtoj kaq mirë këto vende,
Me çapa të vegjël u rrita në to,
Vendlindja ime e artë si vjeshtëz,
Me ngjyrën e bakrit, stolisur të kujtoj.
… kam mall për ty vendlindja ime,
e artë si vjeshtëz, e gjelbër si pranverë…
B. Kasa