Merre me të qarë! – Zoica Gjolla Popi

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Merre me të qarë!

Merre me të qarë, moj klarinetë
peng kam mbetur
në mërgimin e shkretë
në mall pa tretur.

Në lutje e sapozgjuar
Kandilndezuri në vaj
largmbetura jetuar
hesht, dënesë, mos qaj!

Pse ky fat i shkruar
për një tokë të bekuar
plot diell e plot dritë
sytë m’u verbuan
nëpër re lodruar
me shpresë për një ditë…

Tërhiqmë, klarinetë
në një valle myzeqare
shamitundur-o
me djelmërinë e parë
vajzat lozonjare
belkëputurat-o!

Ç’më ka marrë malli
në raki dëllinje
një dolli të ngremë
pa nuk bëhet nami
se dikush po dehet!
Bjer, moj klarinetë.

Aq male kaptuar
do të t’gjej, dollibash
me pranverën e tejlulëzuar
uromë:

Mirëardhsh!