Jeta mes dashurive! – Gina Xhaferaj Kapaj
JETA mes dashurive!
Qe diten e pare qe te pashe
syte me xixelluan ish ndjesi.
dashuri e zjarrt qe takimit dhash
zjarr i ndezur ne shpirt ne rini.
Sa te shikova ty, ishe si magji,
sa i bukur mu duke si ti as njeri
,zeshkan me krip floket kacurela,
vetulla gajtan s,pashe me per te tjera.
Trupi yt i gjate qe poshte te shikoja
gjithe rruges time ti drite , leshoje .
kur ecnim bashke ne oqeane lundroja,
kishin sevdane ,avuj fryme leshoja.
Qe te dy se basku shume u dashuruam,
dhe per ndonje ndarje kurre se menduam
po ata vite sa bukur kaluan.
shpirtrat tan ne ate kohe fluturuan.
Pas nje kohe , u ftohe dashuria
iku si re pas shiut te rene.
Me pushtoje kudo vetemia,
Nje vullkan ne brenga me kish lene
i dergova leter .
po sme deshe ti?
do vras veten une,
do qajsh gjithe nje!
Pse jetes i dhash fund .
Loti sdo te thahet
Per jete e mot,
Mekati nuk do lahet
Detit ti hyjsh me koke.
Zemera do lengohet,
Do te kthehet ne gure.
Pse njeriu ftohet
Si shiu mbi mur ?
Se me coptove shpirtin
Me humbe ne ozon.
Llambat me spo ndrisin,
Gjarperin kush e mallekon?
Dil nje re e zeze
E godit ti mua.
Le te me marrin me tezge.
Lotet tju shkojne krua.
Krismat mes dashurise,
krijojne plage te thella.
Lotojne djepin e vetemise,
Lene toka pa te mbjella.
Gina Xhaferaj Kapaj
Greqi Athine
28/1/2021