Lulet ne dimer – Albana Gjoni Semini
Lulet ne dimer
Lulet kete dimer ishin plot me jete nga moti i ngrohte,
Akoma per to s’kishte ardhur dimri i ftohte,
U desh edhe disa dite te prisheshin te gjitha bukurite,
Perenduan lulet, per to s’ka me gjalleri e jete.
Ne kete te ftohte lulet sheriboje, zambake e tulipan,
Te gjitha u tremben, u shperndane ne deshperim,
I zuri shiu e ngrica, permbi toke u jargaviten,
Rane ne heshtje, ne qetesi u vishken, u veniten.
U shemtuan lulet, mbeten te perlotur,
Te gjitha lulet ne oborr pa ngjyre kane mbetur,
Nen dheun e ftohte,bukurine humbur e tretur,
Ne balten e ndotur,.vetem disa gjethe kalbur.
Dhe moti s’eshte aspak i qete,
Dhe qielli nga vetetimat po bucet,
Cdo gje ne natyre ka mbetur si e shkrete,
Dimri i eger, i uruar,dalngadale po iken vete.
Dhe presim pranveren te vij plot diell,
Te zbukuroj kopshtet te na ler pa mend,
Te celin lule pemet, deget te mbushen me flete,
Pranvere e bukur eja lulezo natyren magjishem ne cdo vend…!
Albana Gjoni Semini
09.02.2021