Pa dil ku je? – Qatip Celaj
Pa dil ku je?
Oo.. shën Valentin…?
Po bërtasin të rijtë
Po bëjnë kërdinë
O o ..shën Valentin…
Dil: ku je; ..?
Po bërtasin të rejat me zërin rrufe
Bërtasin dhe të vegjlit me uturimë
Kur do të vish
Oo shën Valentinë…?
Pysin dhe pleqtë
Me qetsi
O Valentin
Kush je ta di?
Pak me nevra
Pyesin dhe plakat
Kush është ky Valentini
Thonë të varfrat?
Të rinjtë presin
Presin sa dita të dihet
Të dalin të bredhin
Çu hahet çu pihet
Të vegjlit të gëzuar
Dalin në lëndinë
Të shohin ndonjë çift
Qysh bën dashurinë
Dalin edhe plakat
Edhe çjerrin faqet
Çbëjnë kështu të rinjtë
Cipa që su plaset
Dalin edhe pleqtë
Pleqtë me mustaqe
Bëhen ziliqarë
Me të puthurat në parqe
Pak më tutje
Ca njerëz seriozë
Pyesin me kureshtje
Çështë ky zakonë
Neve jemi brezi i vjetër
Dashurinë e shprehim me një mënyrë tjetër
Pllaq e plluq nuk bëjmë për dashurinë
Të na shikonin bota
Tutje në lëndinë
Në radhë të parë
Te ne besnikëria
Nuk e njihnim
Çishte tradhëtia
Ne nuk ishim si brezi i ri
Të na shikonin bota
Qysh bënim dashuri
Dashuria kish vëndin e saj
Nuk e njihnim fjalën
Të ndaj
Shën Valentini
Një zakon i ri
Kohët e fundit
Erdhi në Shqipëri
U bëmë dhe ne
U bëmë si bota
Të bardha të zeza
Erdhën te porta
Të mos harrojmë
Zakonin e vjetër
Çifti të mos ndahet
Deri në botën tjetër