Guret e vendlindjes – Vladimir Danaj
GURET E VENDLINDJES
“”””””””””””””””””””””””
Bukurit e këti fshati ,
Vetë Zoti i ka bekuar ,
Lum kujt i ka rënë rruga ,
Që ato t’i ketë shikuar .
Vendosur natë qaf mali ,
Lekdush , Gusmar për ballë ,
Radhë malet si kurorë ,
Bohotin dhe shullën pranë .
Fshati ndahet në mëhalla ,
Shtëpit vendosur me radhë ,
Rrapi shekullor në qendër ,
Progonat o vend i rrallë .
Ti je Fshat shum i dëgjuar ,
Kemi mallë duam të vijmë ,
Aty tek rrapet në hije ,
Tek çesma pak ujë të pimë .
Ujët që buron nga Gurra ,
Sot në çdo shtëpi e kanë ,
Rrjedh nga bora rrjedh nga mali ,
Gjith Progonatin gjall e mban .
Të gjitha nisen me rradhë ,
Nën shoqërin e çobanit ,
Cjapi me zile në ballë ,
Mbrapa i ndjekin qënt e stanit .
Pamje mahënitse krijojnë ,
Kur bagëtia hapen në pllaja ,
Si borbardha ato lulëzojnë ,
Kërkojnë majën e barit në maja .
Pra kështu po ju tregoj ,
Jetën e fshatit me radhë ,
Ashtu siç e kam jetuar ,
Në kohët kur kam qën djal .
Vendlindja ime e dashur ,
Më e shtrenjta je për mua,
Fshati im , siti nuk gjendet ,
Progonat , unë tyj të dua.
Vladimir Danaj 21/02/2021