Dritarja e vendlindjes – Ali Halim Tahiri

Dhuroni donacionin tuaj per mirembajtjen e portalit dhe per promovimin e poetit tuaj të preferuar.

Dritarja e vendlindjes.

Po e shuaj mallin,në ty.
Me zjarrë zemre,e dashuri.
Ndjenjë knaqësije,me je ti.
Kur nuk shofë bukë e ujë,skam etje as uri.

Kur shtëpitë tona,ishin pa ëmbëlsirën tortë.
Dita ishte dritë,edhe pa diell.
Me parmakë e shkallë,bungu t’fortë.
Mulliri i Ballabanit,na bluante miell.

Gjëmonte toka,me zërat e bujqëve punëtorë.
Në male e n’fusha,dëgjohej fyelli i bariut Qahil.
Shtëpitë me gurë e baltë,të gdhendura me dorë.
Të ndërtuara nga mjeshtri,duar artë Mihill.

Abc-në,na mësoi mësuesi i parë Faik Sadiku.
Nëna më bekonte,të jetoja sa Pashtriku.
Prej gjumit më zgjonte,gjeli i kusheri Qerimit.
Orës mësimore fundi i vinte,me zilen e bacë Hashimit.

Ali Halim Tahiri
Skifteraj.Viti
Shqipëri.Veriore
05.10.2020